Στο Δέλτα Έβρου μπορούν να διακριθούν 7 βασικές ενότητες βιοτόπων σε κάθε μία από τις οποίες αντιστοιχεί και μια ιδιαίτερη ενότητα βλάστησης ανάλογα με την αλληλεπίδραση διάφορων παραγόντων όπως το έδαφος, το μικροκλίμα, η ύπαρξη γλυκού ή αλμυρού νερού κ.λ.π. Ξεκινώντας από τις βόρειες περιοχές και καταλήγοντας στη θάλασσα μπορεί κανείς να διακρίνει τους εξής χαρακτηριστικούς βιότοπους:
Παραποτάμια βλάστηση
Θαμνώνες με αρμυρίκια
Υγρά λιβάδια με βούρλα
Υποβρύχια βλάστηση των αλμυρών - υφάλμυρων υδάτων
Βλάστηση των λιμνοθαλασσών -γλυκών υδάτων
Αλοφυτική βλάστηση
Αμμόφιλη βλάστηση
Το Δέλτα του ποταμού Έβρου αναπτύσσεται στα σύνορα δύο γεωγραφικών περιοχών με διαφορετικά χαρακτηριστικά η καθεμία. Σημαντικός είναι ο ρόλος της βλάστησης τόσο στη ρύθμιση των υδάτινων πόρων της περιοχής όσο και στη βελτίωση της ποιότητας των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων.
Η βλάστηση στο Δέλτα Έβρου δεν επηρεάζεται άμεσα από το κλίμα όσο κυρίως από παράγοντες που αφορούν το έδαφος όπως η σύσταση του, η περιεκτικότητα του σε νερό καθώς και η αλατότητα του. Ο τύπος της βλάστησης είναι αυτός που χαρακτηρίζει τις ακτές του βορείου Αιγαίου. Η βλάστηση στο δέλτα Έβρου λόγω της θέσεις του δέχεται σημαντικές επιδράσεις από εκείνη που βρίσκεται στις πιο ανατολικές περιοχές όπως ο Εύξεινος Πότος και η Κασπία Θάλασσα.
Η χλωρίδα του Δέλτα Έβρου είναι γνωστή από τις έρευνες του Μπαμπαλώνα (1979, 1981), όπου αναφέρονται περίπου 300 φυτικά είδη.
![]() |
|
![]() |